ارزیابی و سنجش میزان رضایت مندی از مجتمع های مسکن مهر (منطقه پردیسان شهر مقدس قم)

هدف اصلی این مقاله ارزیابی میزان رضایت‌مندی ساکنان از مجتمع‌های مسکن مهر پردیسان شهر قم می‌باشد. روش این پژوهش توصیفی _ تحلیلی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان می‌باشد. جامعه‌آماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر پردیسان و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 375 نفر برآورده شد. در بخش مقدار روایی پرسشنامه بر اساس آزمون آلفای کرونباخ مقدار 624/0 محاسبه گردیده است تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS20 انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده در زمینه شاخص‌های مسکن (گویه‌های ساخت و ساز‌، نور و روشنایی‌، مبلمان و طراحی‌، نما و منظر و...) امنیت‌، دسترسی‌، حمل و نقل‌، رضایت از سکونت‌، اقتصادی‌، اجتماعی‌، زیست‌محیطی رضایت-مندی در میان شهروندان مشاهده نشده و نتایج حاصل از تحلیل داده‌های جمع آوری شده مقادیر منفی بوده است.همچنین نتایج حاصل از تحلیل همبستگی نیز موید مقدار بالای آن میان متغیر‌های مسکن و سایر متغیر های امنیت و رضایت اجتماعی است. به‌گونه‌ای ارزیابی‌های به عمل آمده میان شاخص مسکن و نا امنی مقدار 154/0 - (هرچه وضعیت مسکن مطلوب باشد وضعیت ناامنی کاهش و بلعکس)و میان مولفه‌های مسکن و رضایت محله ای 354/0 (هرچه وضعیت مسکن بهتر باشد ، رضایت محله ای هم بیشتر است و بلعکس) می‌باشد. در انتهای این پژوهش نیز به منظور تعمیق دستاورد های پژوهش شاخص هال ین و تن مورد محاسبه قرار گرفته است که نتایج در اکثر شاخص‌ها منفی و حاکی از عدم رضایت شهروندان در شاخص های مختلف بوده است.